نتيجه اين اختراع ارايه راه حلي دقيق براي اندازه‌گيري ميزان توليد اولين آنتي‌بيوتيك ايراني در محيط توليد آن توسط باكتري مولد است. اين اختراع با فراهم كردن روشي سريع و مقرون به صرفه به روشHPLC باعث پيشبرد دقيق تعيين غلظت پرسي‌پپتيد در محيط‌هاي كشت تخمير شده است. استفاده از اين روش، ساده و آسان بوده و هر كارشناس با تخصص مرتبط مي‌تواند از آن در تعيين پپتيد فوق الذكر بهره جويد. اين روش اولين و تنها روش براي سنجش پرسي‌پپتيد بوده و قبل از آن تعيين غلظت پرسي‌پپتيد به صورت كمي امكان پذير نبوده است. در اين روش ابتدا پرسي‌پپتيد از نمونه كشت تخمير با حلال آلي (بوتانول) استخراج و با فيلتر 0/22µm بطور نسبي خالص مي‌شود. در گام بعدي حجم معيني از نمونه جدا شده و بوتانول آن با به كارگيري گاز نيتروژن تبخير مي‌شود و رسوب حاصله مجدداً در حجم يكساني از حلال متشكله از استونيتريل به آب ديونيزه (50:50v/v) حل مي‌شود. سپس نمونه به‌دست آمده به ستون C 18 تزريق مي‌گردد. پپتيدها با فاز ثابت ستون پيوند هيدروژني داده كه قدرت اين برهمكنش در بين پپتيدهاي غيرقطبي بيشتر مي‌باشد. بنابراين با افزايش مرحله‌اي قدرت فاز متحرك متشكل از آب ديونيزه و استونيتريل در دماي 27ºCو شدت جريان 0/8mL، پپتيدهاي جذب شده به تدريج شسته مي‌شوند. شستشوي گرادياني ستون C 18 باعث تفكيك بالا پرسي‌پپتيد از ديگر تركيبات موجود در نمونه نيمه خالص شده كه در انتها در طول موج 210nm توسط آشكارساز دستگاه خوانده مي‌شود. خروج پرسي‌پپتيد با روش فوق در 12 دقيقه و 50 ثانيه توسط آشكارساز UV به‌طور كاملاً مجزا از ديگر تركيبات در كروماتوگرام ثبت شد. تمامي تركيبات در اين كروماتوگرام داراي مساحت هستند و با قرار دادن مساحت به‌دست آمده از كروماتوگرام در منحني استاندارد از قبل رسم شده مي‌توان غلظت پرسي‌پپتيد را محاسبه نمود.